دلتنگی از سر ِ یک قدر

این که گفتی «تو دوست خوبی برای ما بودی» یک تو فرهنگ غربی دروغ بود. با کلاه شرعی ِ فرهنگ ِ ایرانی میشه تعارف، می‌دونم. من هیچ وقت هیچ معرفتی برای شما به خرج ندادم، البته اجازه‌اش رو هم بهم ندادین. این رو نوشتم چون می‌خوام بگم دلم براتون تنگ شده. اگر هم بهتون نمیگم و دارم…

مادر ِ سعید زینالی، شرمنده‌ام

دارم به عکس مادر سعید زینالی نگاه می‌کنم که در کنار نسرین ستوده پرسیده: «سعید ِ من کجاست؟». 15 سال از ربایش سعید زینالی گذشته و این مادر تنهای تنها منتظر یک خبر از او بوده، در دولت خاتمی، احمدی‌نژاد و حالا روحانی که در اون زمان دبیر شورای عالی امنیت ملی بوده و حالا…

مرتضای ملتی که پسندیده‌ی حکومت و اپوزیسیون نبود

واقعا خشمگینم از دست افرادی که به مردم حق سوگواری نمی‌دن و چون خودشون پاشایی رو نمی‌شناختند و در تعجب از عشق ملت به این آوازه‌خوان هستند با کلیشه‌ی «مرده‌پرستی» و «بت‌سازی» سعی دارند بگویند مردم ما «چیزی را که ما نمی‌فهمیم اشتباه فهمیده‌اند» و ما بیشتر می‌فهمیم. اگر ایرانیان عموما هموفوب یا مردسلار هستند، اگر…

غم‌اش در نهان خانه‌ی دل نشیند

بچه که بودم توی تلویزیون یک دسته ساز می‌دیدم که بعضی وقت‌ها تو کادر می‌اومد، بعدا فهمیدم دو تاره. می‌دیدم پیری دستش رو کنار گوشش می‌ذاشت و با یک لهجه خاصی ترانه می‌خوند، بعدا فهمیدم اون لباس و لهجه برای شمال شرق کشورمه. وقتی کمی بزرگتر شدم، شاید هشت ساله، خواهرم شروع به یادگیری سه…

مرگی که متاثرام کرد

نمی‌تونم خودم رو درک کنم. در صفحه اول سایت بی‌بی‌سی فارسی کلی خبر بد هست ولی خبر درگذشت رابین ویلیامز واقعا ناراحتم می‌کنه. این همه آدم بی‌گناه کشته میشن اما خبر بازیگری که دوست‌اش دارم منو متاثر میکنه. به مردن بی‌گناهان عادت کردم یا خاموشی ستاره‌ها تاثیرگذارتر است؟ پیوست به پست: خبر درگذشت رابین ویلیامز …

با کامنتی که برات گذاشتم ارضا نشدم، فکر کنم باید یک پست بزارم. خیلی وقته وبلاگت رو نخوندم ولی سعی میکنم تو همون فضایی که قدیما می‌خوندم برات بنویسم

پست «احساس مسئولیت» رو خوندم و بعد کامنت‌ها رو و دیدم من برات فیلمنامه جنگ آب‌ها رو تعریف کردم و تو نتونستی نظرت رو پشت تلفن بهم بگی. وقتی یادم افتاد چطور بهت اعتماد داشتم و روت حساب می‌کردم از خودم بدم اومد که چطور چند وقته نه پیامی بهت دادم و نه صدایی ازت…