الان تنها چیزی که آزارم میده جوش‌های روی لپ ِ سمت چپ‌امه. بهترین قسمت زندگی توی ترکیه جایه که خودم تنهایی بدون سیگار کشیدن چای می‌خورم. بعضی وقت‌ها حتی موزیک هم نمی‌ذارم، یعنی در آمبیانس ِ مرکز شهر توی یک خونه‌ی پاییزی با شلوار جین و پلیور و جوراب روی مبل دسته دار سیاه و قرمزم فرو میرم و با خودم توی خلوت حال می‌کنم.

امروز یک ساعت با رزتا استون زبان خوندم اما به خاطر کرک نشدن دیگه نمی‌شه ادامه داد. فیلم برنده‌ی اسکار دیدم و از کتاب، ورزش و سیگار خبری نبود. چهار روز برای تموم شدن هفته دارم که میتونم برنامه ریزی درستی باهاش بکنم. فردا باید با یوان‌اچ‌سی‌آر تماس بگیرم ببینم چرا جواب کشور من یک ماه و یک هفته شده و هنوز خبری نیست؟ بعد به پنج‌شنبه بازار برم و خرید هفتگی کنم. همین طور حساب کتاب مالی کنم که در این شرایط جدید پولم رو به خاک سیاه نشونم. کتاب بخونم حتما و اگر شد دو فیلم ببینم. قبض و امضا برای فردا جمعه، ظهر قبل از حموم کردن و شستن، خونه رو تیی بکشم، پس یادم باشه برم یک دسته تیی بخرم. برای نهار هم خوراک لوبیا درست کنم، امروز هوس کردم اما با سوسیس تخم‌مرغ خودم رو راحت کردم.

الان دهنم تا بنا گوش بازه و دستم رو نمی‌تونم جلوش بگیرم، چون دارم تایپ می‌کنم. ساعت دو و شیش دقیقه بامداد شیشم نوامبر هست و من باید نه دستم روی گوشی باشه تا پیگیر وضعیت پروندم باشم. چای دارچین و هل خوردم و از اول این پست یک پلی‌لیست به شکل اتفاقی از فالوری در سوندکلود داره پخش میشه. براتون پیوست میذارم تا شما هم شاید در سکوت ِ شب ِ شهر آرام شدید، آرامشی که چند دقیقه دیگه توی رخت‌خواب برای شروع خوب ِ فردا خواب میشه.

پیوست به پست: مجموعه‌ای از بهترین‌های  郭婷娜 به انتخاب کتایون، کاربر خوش سلیقه‌ی سوندکلود. 

خارج از پست: امیدوارم واقعا باد برده باشدش که الان مجبورم با جین بخوام، باید یه شلوار گرم‌کن برای خونه هم بخرم 😦