گیانم، گریلای شدی تا دفاع کنی، دست خوش. دشمن نا برابر می‌جنگد؟ می‌فهمم. من در کشوری که سال‌ها در مقابل دشمنی با قوای نابرابر جنگید به دنیا آمدم. شاخه‌ای از قوم تو با ما بودند و یا بر ما، اما ما مرزمان را نگه‌داشتیم. گیانکم، افرادی که خاک کشور من را نجات دادن امروز کنار پیشمرگه‌ها هستند، همان پیشمرگه‌هایی که امروز به مرز کوبانی رسیده‌اند اون‌ها در طول زمان در مقابل شاخه‌ای از قوم تو می‌جنگیدند. یک برادر هم قوم‌ات در یو‌ان‌اچ‌سی‌آر ترکیه به من گفت سال‌ها پاسدار کشته و به آن افتخار می‌کرد اما گیانم تو یادت باشد یک سردار پاسدار امروز کنار پیشمرگه‌هاست. یادت باشد وقتی اردوغان قدرت‌ در دستش بود اجازه داد تا نیرو و سلاح به تو نرسد اما کشور من پیشمرگه‌ها را تنها نگذاشت. گریلای نازنینم، امروز چشم دنیا به توست، به شلیک تک تک ِ گلوله‌هایی که به کمک غرب و نظام سرمایه برای عقب کشیدن تحجر به قلب ِ افراط زدی. من با تو بودم در تمام این اخبار، از قلبم و بدان ما اگر از یک نژاد هم نباشیم که هستیم، تو حق داری آزاد باشی و آزاد کنار همه‌ی هم‌وطنانت در یا بی هر مرز جغرافیایی زندگی کنی. امیدوارم روزی سلاح را زمین بگذاری و با کلنگ، پی ِ یک کارخانه را بکنی تا با همه‌ی مردم‌ات سرزمینی آباد داشته باشی.

پیوست به پست: با توام کوبانی از رها

https://soundcloud.com/raha-ava/ba-toam-koobani-raha

خارج از پست: این پست هم از مجموعه پست‌هایی است که در مرض ِ ترس از آپ کردن یک هفته توی درفتم ماند و آخرش هم اونی که خواستم نشد.