در حالی که گروهی موسوم به «خلافت اسلامی» در حال شکنجه، نسل‌کشی و برده‌داری است، خبری از آسیای شرقی باعث خشم و تعجب‌ام شد. در بی‌بی‌سی‌فارسی خواندم «ده‌ها تن از اهالی بنگلادش که برای فروش به عنوان برده از این کشور ربوده شده و با قایق به تایلند برده شده بودند، نجات یافته‌اند». از آن‌جایی که مساله برده‌داری از سوی یک گروه ِ تروریستی که مواضع رادیکالی آن‌ها مشخص است را نمی‌شود پنهان کرد، چطور می‌توانیم از مساله برده‌داری یک کشور ِ عضو سازمان ملل چشم‌پوشی کنیم. بر پایه ماده چهارم بیانیه جهانی حقوق بشر «هیچ‌کس را نباید در بیگاری بردگی نگاه داشت؛ برده داری و تجارت برده باید در تمامی اشکال آن ممنوع گردد». سال‌هاست سازمان‌ها و کشورهای جهان دیگر دست از برده‌داری کشیده‌اند و این روزها تاریخ سیاه برده‌داری با نفرت از سرگذشت‌های واقعی برده‌های آن روزگاران در قرن‌های گذشته خشم و نفرت عمومی از برده‌داری را زنده‌ نگه‌ داشته. حالا می‌بینیم تایلند برده‌داری می‌کند و مایع خجالت می‌شود.  در متن خبر آمده است: مقام‌های ارشد دولتی می‌خواهند بیش از ۱۷۰ تن از این قربانیان را به عنوان مهاجر غیر قانونی به زندان بیاندازند و به آنها اجازه برگشت ندهند. بی‌بی‌سی افشا کرده «در موضوع تجارت برده در تایلند، شخصیت‌های قدرتمند دست دارند و همین ممکن است باعث بی‌میلی پلیس در مقابله با آن باشد».

پرسش بزرگ اینجاست که ما در برابر این رویداد شرم‌آور و ضدانسانی تایلندی‌ها چه وظیفه‌ای داریم؟ آیا اگر سکوت کنیم شریک جرم این برده‌داران نوین نمی‌شویم؟ تفاوت برده‌داری گروه خلافت اسلامی با برده‌داری مقامات ارشد تایلند در چیست که امروز در برابر ظلم آن گروه، کمیسیون‌ها و گروه‌های حقوق بشری اعتراض‌های بلند بالایی می‌کنند اما توجه آن‌ها و رسانه‌ها به این موضوع کمرنگ است؟ مگر نه این که در حقوق بشر اولویت نداریم؟ هر رویداد ضدبشری در جای خودش باید مورد توجه باشد. کشورهای مدعی حقوق بشر، قدرت‌های جهانی و سازمان‌های بین‌المللی باید در برابر این جنایت ضدانسانی واکنش نشان دهند و موضع خود را در برابر چنین اتفاق‌هایی نمایان کنند. باید به دولت تایلند فشار آورد تا بند چهارم بیانیه جهانی حقوق بشر را پاس بدارد و از حمایت ِ برده‌داران دست بکشد.

پیوست به پست: بی‌بی‌سی‌فارسی: بیش از ۱۵۰ برده از جنگل‌های تایلند نجات یافتند

خارج از پست: ندارد.