سه روز و یک سال پیش پستی نوشتم و در آن از انتخاب بین دو عشق گفتم. یکی معشوقه‌ای بود که می‌دانستم تنها به دلایل اروتیک مرا نمی‌خواهد و یکی کشورم بود. امروز عذاب رد شدن از کشورم را می‌کشم حالا که در غربت بینا شدم و جاه‌طلبی، خودخواهی، غرور آسیب‌دهند و دیگر خصوصیات بد ِ کسی را می‌بینم که برایش خزر را به دریای مدیترانه پیوند زدم اما او از سمت اژه به گوشه‌ی دیگر پناه برد تا تنهایی‌اش را برای مدتی با کس دیگری پر کند. شاید وزغی دیگر! زمان به همه‌ی ما پاسخ می‌دهد.

پیوست به پست: الان (5)

خارج از پست: هنوز هم به اثر پروانه‌ای اعتقاد دارم.