حمید جان مشکل از اونجایی میاد که تعاریف ما شفاهیه. مثلا من ِ شایان فکر می کنم دمکراسی یعنی آزادی و نمی دونم معنی دمکراسی یعنی نصف +یک. این جوری وقتی 51درصدی حقوق 49درصدی رو زیر پا میزاره، شعار زنان و یا حتی قمه کشان به خیابون می ریزم. در حالی که باید شعار جامعه مدنی و آزادی بدم و نه دمکراسی خواهی.
ببین بی اف از بوی فرند میاد. من که سواد ندارم ولی فکر می کنم بوی فرند یعنی دوست پسر. حالا این کلمه از بریتیش میاد یا آمریکا یا استرالیا یا کاندا یا… نمی دونم ولی اکثر بچه های لایف می دونن به دوست عاطفی یا دوستی که قراره با اون نامزد بشیم می گیم بی اف. روابط با وجود پیچیدگی شدید خودشون تعاریف خواصی دارند طوری که می گیم رفیق صمیمی یا همکلاسی یا بچه محل یا فامیل یا دوست دختر یا نامزد یا همسر یا عشق. یکی از اصول رعایت آداب معاشرت دونستن و رعایت حد و حدود رفتاریه. مثلا من با دوستی که دو روزه باهاش آشنا شدم مثل دوست های قدیمی رفتار نمی کنمچون ممکنه از چند جهت مشکل درست کنه اگر چه نه لزوما.
مراحل رابطه های عاطفی به نظر من خیلی مشخصه. یه زمانی با یه نفر دوست میشیم. یه چیزی از اون ما رو جذب کرده. بعد ما از اون می خوایم بیشتر با هم در ارتباط باشیم. طی این زمان سعی می کنیم با دقت در رفتار شخصیت همدیگه رو بشناسیم. بعد به جایی می رسیم که می بینیم می تونیم به هم دیگه اعتماد کنیم و همدیگه رو دوست داشته باشیم. بعد خودمون رو آماده زندگی مشترک می کنیم. این جا شرایط رو برای زندگی مشترک جستجو می کنیم. اسم این مرحله رو میزارم نامزدی. در واقع افراد با هم نامزد میشن و اسم سر خودشون میزارند تا به هم وفادار باشند و بعد شرایط رو محیا می کنند و به پارتنری میرسند. ممکنه این شرایط به وجود نیاد اما سال های سال در همین قالب رابطه ای با هم نامزد باشند.
فکر می کنم مرحله اول همون «ترای»یی هست که توی زبون بچه هاست. یعنی آشنایی اولیه برای ازدواج و وقتی ترای با موفقیت انجام شد رسما درخواست همسری میشه و طرفین نامزد میشن تا ازدواج کنند. نامزدی همون بی افی یه از نظر من. برای همینه که می گم بی اف یعنی یه دونه. بعد از اون وقتی طرفین رفتن زیر یک سقف اون وقت پارتنر میشن. پارتنر هم که شما بهتر می دونی یعنی شریک و منظور اینجا شریک زندگی هست که در تمام امور زندگی با شخص مشترکه و همون همسر میشه.
اما این که من با تقی، نقی، اصغر و جبار دوست هستم و نیاز های جنسی خودمون رو تقسیم می کنیم و ما آدم های احساسی هستیم و مرحله چهارم سکس (بازیافت) رو عاشقانه طی می کنیم دیگه اسمش بی افی نیست. من به اون می گم سکس فرند. می تونه حتی سکس پارتنر باشه. یعنی من یه خونه دارم و با یک نفر هم خونه هستم که با هم سکس می کنیم اما به هم وفادار نیستیم ولی از تن هم دیگه لذت می بریم. خوب یه شب هایی یه طرف دیگه رو به آغوش می بریم یا سه نفری یا حتی گروهی به بستر می ریم.
من با هیچ کدوم از این ها مشکل ندارم اما خودم فکر می کنم همه چیز جفته. به اصطلاح شاید بگیم نر و ماده ای هست اما لزوما قرار نیست هر نری در ماده بره. نر به نر هم باز می تونه یه جفت بسازه و تشکیل زندگی بده و خانواده ای رو شکل بده.
ولی نمی تونم فکر بکنم سه نفر یک خانواده رو تشکیل بدن. مثلا به نظر تو یک مرد دو زنه دو تا خوانواده داره و سرپرست دو خانواده است یا یک خوانواده؟ من فکر می کنم مرد با زن اول یک خانواده است و مرد با زن دوم یک خانواده دیگه! پس حتی اگر یک بایسکشوال دو شریک جنسی یا زندگی از دو جنس داشته باشه در واقع دو خانواده داره.
البته یه چیز هم نباید یادمون بره که زندگی این روز های بشر دیگه چهارچوب های قدیمی رو نمی تونه بپذیره. مثلا من دوست دختری دارم که ده ساله با هم زندگی می کنیم ولی ازدواج رسمی نکردیم. این هم یک خانواده است با این تفاوت که رسمی نشده. پس ما می تونیم بگیم میشه همسر داشت و رسمی نبود و من با همسرم یک خانواده رو تشکیل می دیم. با این که از نظر من اخلاقی نیست اما همسر دوم من و من یک خانواده دیگری است.
اینا تعاریف منه از رابطه و چهارچوب های منه! این جوریاست که من می گم اون ها اس اف هستند نه بی اف و بی اف یه معنی دیگه داره.
ولی این که من چند نفر رو دوست دارم و هنوز بین اون ها کسی رو انتخاب نکردم و اون ها هم از این موضوع مطلع هستند میشه یک رابطه بسیار پیچیده که سخت ترین کار دنیاست! فکر می کنم حمید تو در یک رابطه پیچیده هستی و با چند نفر ترای می کنی. دقیقا منظور تو از بی اف درسته چون دوست پسر های تو هستند اما می بینی که تعاریف شفاهیه ما این جوریه و در اصلاح با توجه به محل زندگی معنی دیگه ای پیدا کرده.
منم خیلی دوست دارم تعاریف درست بشه و ما بر اساس استاندارد حرف بزنیم ولی وقتی استانداردی تعریف نشده نمیشه این کار رو کرد. اگر تو استانداردی میشناسی بری من بگو.

بوس

این پست از بازنشر در وبلاگ پسر بازیابی شده است!