فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش / گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش / دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند / خواجه آن است که باشد غم خدمتگارش / جای آن است که خون موج زند در دل لعل / زین تغابن که خزف می‌شکند بازارش / بلبل از فیض گل آموخت سخن ور نه نبود / این همه قول و غزل تعبیه در منقارش / ای که در کوچه معشوقه ما می‌گذری / بر حذر باش که سر می‌شکند دیوارش / آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست / هر کجا هست خدایا به سلامت دارش / صحبت عافیتت گر چه خوش افتاد ای دل / جانب عشق عزیز است فرومگذارش / صوفی سرخوش از این دست که کج کرد کلاه / به دو جام دگر آشفته شود دستارش / دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود / نازپرورد وصال است مجو آزارش