پایان هویت درون

اگر می خواهید شایان را دنبال کنید:                          به «یک حس عادی» بروید   شما این پست را در فید آن خوانده اید. نظر خود را برای این پست در هویت درون بگذارید.

فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش / گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش / دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند / خواجه آن است که باشد غم خدمتگارش / جای آن است که خون موج زند در دل لعل / زین تغابن که خزف می‌شکند بازارش / بلبل از فیض گل آموخت سخن ور نه نبود / این همه قول و غزل تعبیه در منقارش / ای که در کوچه معشوقه ما می‌گذری / بر حذر باش که سر می‌شکند دیوارش / آن سفرکرده که صد قافله دل همره اوست / هر کجا هست خدایا به سلامت دارش / صحبت عافیتت گر چه خوش افتاد ای دل / جانب عشق عزیز است فرومگذارش / صوفی سرخوش از این دست که کج کرد کلاه / به دو جام دگر آشفته شود دستارش / دل حافظ که به دیدار تو خوگر شده بود / نازپرورد وصال است مجو آزارش

… و شایان تمام شد.پروانه نسوخته تلف شد، پروانه که شایسته بود اما…نمی دانم چیزی یا کسی متولد می شود یا نه!به احترام کسانی که از گوگل به جستجویی می آیند، هویت درون حذف نمی شود اما دیگر و شاید هرگز آپ نخواهد شد. شما این پست را در فید آن خوانده اید. نظر خود…