شایان گفت…

1.آقای خوشحال!اسناد دسته بندی شده ی امنیتی با سانسور فرق دارد! سانسور یا همان ممیزی از طرف ممیزی کننده (قدرت حاکمه) صورت می گیره و او براثاث خط قرمزهای خودش سانسور می کند. سانسور خذف می کند و اجازه بیان یا بروز تفکر را نمی دهد. اما دسته یندی و یا رنج بندی از (محرمانه، فوق محرمانه، سری و…) تا رنج برای فیلم های سینمایی (منفی 12، منفی 14…) از طرف صاحب اثر، مخاطبان غیرواقعی را از دیده شدن اثر منع می دارد.

2. مگر ما قرار است انگلیس یا آمریکا شویم که با آنها خودمان را مقایسه کنیم. هر جامعه و جمعی باید خودش رو با استاندارد های توسعه یافته، رفتار های انسانی و درواقع درست در هر موضوعی مقایسه کنه! نه اینکه با درست از نظر جوامع دیگر. «آنچیزی که درست است، درست است!»

3. مانی جان! در باب سانسور فکر کنم منضورت بیشتر خودسانسوری باشد. یعنی یک جامعه سنت گرا که سنت های خود را ارزش نامگذاری می کند و با ترس و محدودیت تفکر جامعه خود را به شکلی در می آورد که انسان تمایلات شخصی خودش را از یاد می برد و به رنگ سیاست گذاران حکومتی در می آید.

نمونه وهشتناکش در کامنت یوسف دیده شد. او لایف ما را قدسی کرد و مقدس نامید. آنقدر دولت کریمه و نظام مقدس و رهبر مقدس وغیره مقدس کردن که این دوست ما لایف را هم قدسی کردنند که معنی بری از مشکلات معایب را دارد!

دوستانی که به ال.جی.بی نمی روند تا حقیقت لایف را ببینند، حکمی از ضن خود برای لایف ما ندهند.

4. مانی جان! نتیجه گیری تو درست است. در هر جامعه ای، در هر صنفی و در هر گروهی، همه جور آدم پیدا می شود. من مطلع ام که پدر و پسری در مسافرت به سوریه یک فاحشه را به صورت همزمان اجاره کرده اند و هر دو اچ.ای.وی مثبت شده اند. نمونه دو برادر یا چند دوست که با یک دختر اجاره ای بوده اند هم بسیار است.

5. سوال نباید این باشد که این سکس گروهی درست است یا نه! چرا که هرانسانی یک سلیقه داره که با تمام انسان ها متفاوت است. اما اگر سوال این باشه که آیا فکر میکنید سکس گروهی روشی درست برای ارضاء یک انسان (یا اقلیت جنسی) است یا خیر؟ و پاسخ ها بر اثاث استدلال باشد، شاید بشود نتیجه درستی از پاسخ های به سوال گرفت.

6. اگر انسان از موضوعی لذت می برد که جامع اش به درست یا غلط آن را منع کرده و بی آنکه به جامعه اش آسیب بزند، آن کار انجام دهد. از نظر من هیچ عیبی ندارد. بلکه عیب بر کسانی است که به زندگی او سرک کشیده اند و او را از لذت انسانی او به واسطه خوی انسانی جنسی او منع کرده اند.

اگر بخواهم مثالی در موضوع طرح شده بزنم:

مانی دوست دارد تری سام کند. او به دوست خود، آیدین، علاقه اش را می گوید. دوست او که معشوقه ای در عین بی وفایی به او دارد، با معشوقه اش در میان می گذارد و هر سه با موضوع موافق هستند. پس هیچ اشکالی ندارد، چرا که هیچ کس مخالف نیست.

حالا بماند که آیدین به وصیله این پیشنهاد و اتفاقات رخ داده می فهمد که چقدر معشوقه بی وفای خود را در بی وفایی خودش دوست دارد و گناه نادانی اش را گردن مطرح کننده علاقه ای صادقانه و بی انتظار می اندازد.

7. هفت را هرگذ[هرگز] مقدس ننامیدم و عددی زیبا دانسته و می دانم. در این بند زیبا آرزو می کنم همه انسان ها که در پوسته مدرنیته زندگی می کنند، آن عقاید کهنه و پوسیده سنتی بی علم را از خودشان کنار بگذارند و اجازه دهند همه انسان ها زندگی لذت بخش خود را داشته باشند. به یاد بیاورند آنچه در گوششان درباره نیاز های جنسی خوانده اند (خوی حیوانی) یک دروغ برای بازی با احساسات است. امید وارم همه انسان های سنتی مدرن نما تنها خود و تمایلات خود و سلیقه خود را نبینند و نتنها سلیقه خود را بر دیگران تحمیل نکنند، بلکه به سلیقه دیگران توهینی نداشته باشند.

8. من هرگز علاقه ای به تری سام یا سکس گروهی نداشته و ندارم. اما اگر گروهی در اتاق بغلی بی سروصدا این کار را بکنند، هرگز تاثیر در زندگی من ندارند و نخواهند داشت!