همیشه دوست داشتم یک استاتوس توی وبلاگم داشتم تا بعضی جمله ها رو فریاد بزنم. وقتی به بلاگ اسپات اسباب کشی کردم، ابزار تویتر رو دیدم که میشد مطالب پست شده رو اینجا هم نمایش داد. تویتر یک مینی بلاگ جهانی است و خوشحال از این ابزار، یک اکانت تویتر باز کردم. اما متاسفانه به دلیل فیلتر بودن تویتر برای کاربران ایرانی کارایی نداشت. به فکر راه دیگه ای بودم و فکر بکری زد به کلم. یک ابزار متن انتخاب کردم و توش شروع کردم به آپ کردن مطالبم. یه قرارداد گذاشتم برای خودم که تاریخ و ساعت رو در قالب همیشگی درج کنم و این که جملاتم از یه مقدار حرف بالاتر نزنه.
برای آرشیو کردنش هم یک صفحه جداگانه ایجاد کردم و همزمان که آپ می کنم و تاریخ و ساعت میدم، اونجا هم آرشیو می کردم. اگر روزی بتونم کد اچ-تی-ام-ال بنویسم، جوری طراحی می کنم که مخاطب هام بتونن کامنت بزارند. دقیقا مثل کامنتی که توی کلوب دات کام هست ویا توی گی لوگ بود و البته فیس بودک!
مینی بلاگ در نوار ابزار وبلاگم قرار دارد.
سه شنبه 25 خرداد سال 1389
Inner Self - هویت درون 
اینم لینک ماریو..http://noghtechinhablog.persiangig.com/audio/super%20mario%20bross%20theme%5b1%5d.mp3الان من نفهمیدم این ابزار چیه؟..یه پیج اچ تی ام ال باز کردی و توش دستی مینویسی؟..خب اگه اینطوره که لذتی نداره..هر چند میشه لینک یه سایت شبیه توئیتر رو بهش پیوند زد..اسم اون سایتارو یادم رفته..بهرحال از همه چیز گفتی الا جواب سوال من که چیکار کنم همچین چیزی بذارم تو بلاگ؟!یوسف
لایکلایک
من زیاد این چیزها با اینکه جالبن نتونستم داشته باشم، شاید به خاطر سرعت پایین نتم بوده که بی خیالش شدم؟اما خیلی جالبه ها … من اول اون گوشه رو می خونم 🙂
لایکلایک
ممنون از کامنتهات.. :-)حال کن..خودم همشو با هنر خودم درست کردم با کلی انگیزه..! :دییوسف
لایکلایک
به اونجا ها هم میرسی، خیلی خوب میشه…همیشه موفق باشی شایان جان
لایکلایک